Stilte voor de storm

Sabaidiii,

De plannen zijn allemaal een beetje gewijzigd. We wilden dus naar 'The Plain of Jars' gaan maar het bleek ineens heel duur te zijn en het zou ons veel tijd kosten dus hebben we maar besloten niet te gaan. We zaten te bedenken wat de reden zou kunnen zijn dat we niet gingen, misschien was het de moeite wel niet waard of was er misschien iets anders veel leuker wat we gingen doen.
nou daar over nadenkend liepen we over de markt en kwamen we een stel Amerikanen tegen die we in Vang Vieng ook al hadden gezien. Ze wilden bij een andere markt gaan kijken dus zijn we gezellig mee gegaan.

Ik was al niet zo heel erg lekker en toen we 's middags terug kwamen was ik dus echt ziek, koorts, koud en elke 5 minuten naar de wc. Nou nu wisten we de reden dus, ik had niet eens mee gekund. Dit heeft dus zowat 36 uur geduurd, ik ben dan ook weer zo'n drol *(ja drollen overal) dat ik niets inneem, wil dat allemaal niet in mijn lijf en niet het risico dat ik een week helemaal niet naar de wc kan. Dus nu hadden we ineens tijd over dus hebben we lekker rustig aan gedaan in Luang Prabang.
Mamma hielp ons hartstikke goed, ze heeft pappa eropuit gestuurd om rijst soep voor me te halen, wat echt heerlijk was, en ze kwam regelmatig even om het hoekje kijken of alles nog goed ging. Na een dag in bed kon ik gelukkig weer een beetje over straat en kleine beetje eten.
De straat waar ons geusthouse was is heel klein en erg lokaal dus het was heel erg leuk te zien wat er allemaal gebeurde. Er liep een oma voorbij met zo'n kromme rug dat het een hoek van 90graden was, ze had geen stok dus gebruikte een rieten stoeltje om vooruit te komen. Tegenover ons woonde een opa die veel te veel rookte en soms bijna stikte maar gewoon bleef doorgaan, geen tanden in zijn mond en oren waar hij mee kon zeilen. Kinderen plaste gewoon op straat in hun broek of waren leuke spelletjes aan het spelen en aan het zingen, heerlijk om zo tussen de mensen te zijn.

Zondag ochtend zijn we om 6 uur 's morgens de straat op gegaan om de monniken uit de tempels te zien komen die dan op weg gaan om eten in te zamelen voor de dag. Het was geweldig om te zien, het waren er ook zoveel ongelofelijk, de straten kleurde oranje. Er zaten veel ouderen mensen op kleedjes klaar met hun pan met rijst om ze wat te geven. Het was een gewaarwording om te zien. Lekker als je zo vroeg op bent dan heb je een lange dag. Christa heeft mijn haar geknipt, zo eindelijk eens na een lange tijd, heb er lekker niet veel afgeknipt mijn haar is nu echt zo lang geworden. We zijn voor een massage gegaan, dat leek ons wel een goed idee. In de loney planet wat opgezocht, normaal ben ik daar niet zo van ik ga gewoon ergens, altijd spannend wat je dan krijgt. Maar goed we zagen ineens iets anders dus gingen als nog naar iets wat niet in de boeken stond. Het wordt weer een grappig verhaal, opzich is het heel erg leuk maar aan 1 kant had ik toch wel gehoopt dat we de boeken hadden gevolgt. Het was een herbal garden dus dat klonk natuurlijk heel erg leuk. Maar de plek was nou niet zo clean en de man moest zijn vriend even opbellen anders had hij niet genoeg masseurs. De masseur kwam later op de brommer nou oke goed geregeld denk je dan. Hij beon bij mn voeten en dat was nog wel oke, maar later zat hij soms boven op een spier zodat ik half stuiptrekkend daar op de grond lag, ik zat me vreselijk te irriteren maar je hoopt toch steeds dat het iets beter gaat nadat je hebt aangegeven voorzichtig te zijn en dat soort. Op een gfegeven moment rook in ook een luchtje waarvan ik dacht dat is neit pluis, maar ja je geloofd het gewoon niet dus denkt het zal allemaal wel goed zijn. Het was zo verschrikkelijk maar je weet eigenlijk niet echt wat je moet doen, ik zag mezelf de hele tijd opspringen en weg lopen maar ik deed het niet. Meteen opgesprongen toen ik klaar was en toen bleek ook dat Anja en Christa het ook echt super slecht vonden, nou laten we snel weg gaan hier. We kregen nog een discussie omdat we dachten dat het goedkoper was dus mijn masseur stond op en ging zich er ook even mee bemoeien, toen wist ik het zeker hij was gewoon dronken, er kwam een lucht uit die mond niet te harden. dus ik heb wat geld neer gelegd omdat ik voor iedereen betaalde en heb gezegt dat ik neit ging betalen voor een dronken masseur en toen zijn we weg gelopen. Ik kwam niet meer bij toen we buiten kwamen natuurlijk, maar hoe ongelofelijk is dit, kan toch niet.

We kwamen nog op een Knor beurs terecht. Knor maakte reclame denken we voor een nieuw product dus er was groot feest op een plein, erg grappig om te zien, we mochten ook nog proeven, heerlijk hoor, dus wie weet komt het ook wel naar Nederland.

Ik ben nog even een berg opgeklommen naar een tempel, Tat Phasi, vanaf daar kon je de zonsondergang zien en had je uitzicht over de stad. We hadden een cafe gevonden waar we een film konden kijken dat was wel grappig, het was Jackass 2 dus flink lachen. We zijn in een straat terecht gekomen waar we nog nooit waren geweest en er bleken ineens hele hippe tentjes te zitten, beetje jammer dat je daar achterkomt op de laatste avond, maar goed. Heerlijk gegeten bij een kampvuurtje, erg leuke plek.

Toen was het weer tijd voor 2 dagen boot. We kregen van mamma een geluksbandje om, erg lief van haar. Helaas deze keer niet weer 16 jonge mensen aan boord maar goed we hebben ons wel vermaakt. Voor me zat het mooiste Aziatische kind wat ik ooit heb gezien, en verder verveel ik me nooit dus heb de hele dag lekker zitten kleuren, af en toe even een dutje in het zonnetje en de dag vliegt zo voorbij. Aangekomen in Bak Beng moesten we onze tassen eerst over 3 boten tillen voor we op de kade waren, maar de kade kon je ook niet echt een kade noemen het was een grote duin met zand en als je dan stijl omhoog een tas van 20 kilo moet tillen gaat dat natuurlijk niet werken. Maar ja dan gil je gewoon even en dan komt er wel iemand je helpen. Die moest ik daarna dan wel betalen maar goed dat maakt niet uit, scheelt een hoop stress en zweten. In Bak Beng is neits te beleven, de electriciteit gaat ook al uit om 10 uur dus lekker vroeg slapen. We hadden nog een rat in de kamer. ik hoorde hem de hele tijd onder de vloer knagen, heel irritant want hij wilde met een beetje bonken echt niet weg gaan. 's Morgens hoorde ik hem iets dichterbij en in een zakje dus met mijn licht erop geschenen en toen zag ik hem weg vluchten, ieuwww.
De 2e dag op de boot was hetzelfde als de eerste beetje knutselen hier en daar heb aan elke teen, vinger arm en nek weer een sieraad hangen.

En toen was het eindelijk tijd voor de Gibbon Experience, ik ga dat verhaal even appart opschrijven anders wordt het hier zo lang, en het was zo speciaal dus het verdiend een eigen kopje!

Kus Marijn