Hete baden en mount Foetsie

Het was alweer tijd om afscheid te nemen van Jun die jullie kennen als Henk. Dit keer kunnen we hem gewoon Jun noemen want nu staat hij niet over onze schouder mee te gluren en wil hij dus ook niet weten wat er allemaal geschreven wordt. Hij heeft openlijk bekend dat hij heeeeel veel drinkt. Rens zal nog even het 1 en ander vertellen. En ik zal jullie vertellen hoe ik denk dat het zit met Jun. Hij heeft een vrouw en een huis in een ander deel van Nara, vrouw lief werd helemaal gek van dat gedrink en gekakel aan haar hoofd en zei ga een B&B beginnen, je bent heel erg goed in het regelen van dingen en je hebt smetvrees dus het zal altijd schoon zijn voor klanten, en zodra ze jou weer zat zijn gaan ze toch alweer weg. We waren idd wel blij weer wat nieuws te gaan doen en niet elke keer bang meer te zijn dat als we thuis kwamen dat meneer dan meteen voor je neus stond al zuchtend half naar voren geleund want ow wat had hij et zwaar, maar we zullen hem ook wel missen, het was er echt super schoon en ontzettend mooi, en als je iets vroeg ging hij het meteen voor je uitzoeken.

8,5 uur, 4 treinen, een bus en een auto verder waren we in Kasatsu onsen aangekomen. Helemaal verrot natuurlijk, we hadden ook slecht geslapen want er stond ineens een ambulance voor de deur, we waren even bang dat Jun die voor zichzelf had gebeld maar t was voor de Italiaanse met de fijne decolete (ging weer goed de dag erna). Het pension was 10 minuten lopen maar voor t eerst snapte we echt niet hoe de kaart n in elkaar stak dus wij maar lopen en vragen. 2 kapsters maakte ons duidelijk dat het heel ver was, dus we moesten maar blijven wachten. Ze belde de man van het pension die ons kwam ophalen met de auto. Het bleek niet ver te zijn maar wel recht omhoog. Vanaf nu begint ons `waar zijn we nu weer in beland` avontuur. We reden langs een soort waterval achtig iets waar t water zo heet was dat t uit de grond kwam borrelen met een lucht........ onbeschrijfelijk, 100 dozen eieren, kapot slaan en dan 3 maanden wachten, nog wat zuur erbij en klaar is je stink water die in 5 dagen een grote spijker tot een dun stukje metaal kan sljten. Maar goed het schijnt goed voor je te zijn, dus de Japanners gaan er vooral in zitten.

We waren er nog niet zo zeker van dat dit een goed idee was, maar goed laten we het toch maar proberen. In het pension, wat ons meer deed denken aan Oostenrijk met Japans personeel, waren een aantal baden die we 24uur per dag konden gebruiken. Dat zag er even heerlijk uit, de stank was hier ook veel minder, een persoonlijke badkamer met douches en een warm bad van natuursteen en dus ook natuurlijk water. Eerst even douchen want dat hoort, en dan: F***ing heet, echt niet te doen, ik kon mn hand er misschien 5 seconde in houden. Rens kon het wat beter aan, en vond het allemaal best lekker eigenlijk. Ik relax beest baalde als een stekker want wat had ik me hierop verheugd. Dus maar eens even wat info lezen over dit gebeid, ja hoor hebben we gewoon de heetste van Japan uitgekozen, het komt met 55graden uit de grond en wordt afgekoeld tot 42 zo ongeveer, very hot spring, noemen ze dat.

Na heerlijk gelapen te hebben in een normaal bed, op onderzoek uit in dit gekke dorp. Op de kaart leek alles best groot maar met 3 stappen waren we waar we wilde zijn en na nog eens 3 was je er alweer voorbij, oww. We dachten eerst dat de kaart niet klopte maar alles was gewoon veel kleiner. Omdat t water zo heet was moest t eerst gekoeld worden en om te zien hoe ze dat vroeger deden was er een show. Een groot bad, 8 vrouwtjes met een grote plank in de hand die ze van links naar rechts bewogen en daarbij volksliedjes zongen. hartstikke leuk om te zien. Maar ik dacht wordt t hier nu echt koeler van, maar nee er kwam nog meer nadat een paar Jappaners uit het publiek het ook hadden geprobeerd. Dit keer ging ze door de knieen en spatte met die enorme latten het water omhoog. Dit keer durfde Rens het wel te proberen dus hij op zn sokken en korte broek, en het was moeilijker dan hij dacht, tja nogal lochies jij moet de helft verder bukken dan die kleine vrouwtjes. Ik heb me kostelijk vermaakt achter mijn cameratje en met een schildpad naast me (voor degene die dat hebben gemist, dit is een oude man waar de kin doorloopt naar de nek, mondhoeken omlaag, goud of zilveren groot bril montuur en een vissershoedje, je ziet ze overal in Azie). Ik kreeg van zijn vrouw het certificaat en handdoekje wat zij had verdiend met het afkoelen van het water, maar Rens had er natuurlijk echt 1 verdiend.

Het dorpje lag tegen een berg, dus hebben we daar lekker gewandeld het was er echt onwijs mooi. Bij een bankje bij de ingang van een Onsen (hotspring) hebben we lekker zitten tekenen. Leuk dan kon je lekker al die mensen in en uit zien komen en kwamen ze bij ons af en toe even kijken. De meeste mensen liepen in een wit met blauwe kimono, dit zijn een soort bad kimonos special voor de onsen. En veel mensen liepen met handdoekjes om hun nek. Ook kon je precies zien wie er net in een bad was geweest die hadden dan knal rode voeten.

Gelukkig vonden we ook een onsen met verschillende baden en dus ook verschillende temperaturen, ik was natuurlijk een beetje gefrustreerd dat ik er niet in kon. We stonden er alleen voor want natuurlijk waren de baden niet gemixed, dus doei, succes zie je straks. Ik had me al eerder afgevraagd waarom er emmers stonden met een gat erin en speigels heel laag en de douchekop er laag naast. Maar t werd me meteen duidelijk toen ik onzeker in mn naakie binnen kwam lopen. Ze zaten op die emmers voor de spiegel zich uitgebreid te wassen, en ik dacht, zo das relax dat wil ik thuis ook, zo`n krukje, lekker zitten. Er was ook een sauna, lekker heet! Denk je zo lekker even ontspannen hebben ze er een tv staan. Dan denk je oke ik ga er niet naar kijken maar dan hoor je steeds dat gekakel op de achtergrond, is het dus gewoon een soort tellsell het ging allemaal over eten. Was bang dat de baden ook heel heet waren maar nee, ik kon er in, jeeeh. Niet te lang want het was echt heet en als je te lang bleef zitten werd je duizelig. Er was ook en buiten, dus dat was ook wel erg lekker. De vrouwen vonden mij niet erg raar geloof ik. Af en toe zag je ze wel kijken van huh, en soms zeiden ze wat tegen me, maar verder lieten ze mij gewoon zijn. Rens heeft dit iets wat anders ervaren, maar dat zal hij zlf vertellen!
Beetje lastig afspreken met elkaar hoe laat je er dan weer uit komt, maar ik dacht ik neem de tijd er is hier toch nog een hele wacht ruimte met genoeg te doen. Toen ik eruit kwam stond Rens daar nog met z`n mooie badjasje aan en had zin in nog een rondje. Doe maar want ik zie allemaal interessante toestellen staan. Eerst met mn voeten in een rond apparaat, gooi er 80cent in en zie wel wat er gebeurd. Mn voeten werden helemaal plat gedrukt en af en toe kwam er van onder een balletje gedrukt, het was erg grappig en ook best lekker. Na 10 minuten ging hij uit dus dan maar een muntje in die stoel waar ik op zat. Die begon met allemaal bobbels in mn rug, echt gek t voelde echt wel als handen maar t was de stoel. Heerlijk hoor lekker ff die futon (dun matrasje) rug in de goede richting gedrukt.

We dachten met die onsen, we nemen er 1 die dicht bij Tokyo ligt dan hoeven we niet zo lang te reizen, dat viel dus wel een beetje tegen de heen weg, maar de terug weg en dan weer naar mount Fuji moest makelijk zijn. Nou nee hoor, dat werd 8 uur, een auto, een bus een trein, trein, bus bus. En dan kom je in de stromende regen aan bij de mountain die zich heeft verstopt achter de wolken, in een ontzettend ranzige lodge. Wildernis Lodge, jaja zeker wildernis, ze dachten we noemen het zo, dat is part of the adventure en laten we vooral de toiletten niet schoon maken, das in het bos ook niet zo (JUN, waar ben je?). We zitten hier echt met dubbele gevoelens, positief = personeel is heel aardig, het eten is echt super lekker, de kamer is heel groot, en als de berg te zien is hebben we uitzicht over het meer en de berg. Niet zo best = ik heb toch al aardig wat getyped en de knopjes voelen nog even stoffig als als de eerste noot die ik heb gezet, de wc te ranzig, er zijn hier 2 grote honden die stinken echt verschrikkelijk, de futons die weer tevoorschijn zijn gekomen zitten onder de ondefineerbare vlekken, of ze zijn wel te defineren maar dat doen we liever niet. De ruimte voor de douche liggen nep grasmatten waar de dode spinnen nog in zitten, maar oke eerlijk is eerlijk de douche zelf is best oke, er is zelfs en bad, maar na aankomst van 10 smerige Japanners (werklui want ze hebben wijde pijpen broeken aan) gaan we er liever even niet in. Er ging er eentje zich aan mij voorstellen dit ging met een hoop gegiechel, alles wat ik zei, en dat was eigenlijk niet zo veel, werd herhaald en dan kwam er een enorm schel gegiechel uit.

Ondanks dat toch best lekker geslapen en ik had echt de tofste droom ever. Je hoopt natuurlijk dat als je wakker wordt je de gordijnen open doet, de zon schijnt en je Fuji ziet. Dus hier mijn droom. Ik deed dat en zag inderdaad Fuji en een mooie stralende zon. Maar wat gek wat is dat, er staat een ruimteschip op de berg, een eivormig vaartuig wat bijna net zo groot is als de berg zelf. Nog verbaasd daarover kijk ik naar rechts, huh, ow dat is vast de bewoner van het schip. een mega groot, ik denk iets van 9 meter grote roze pokemon achtig beest zat lekker met zn kont in het meer. Maar waar zat hij nou zo tevreden naar te kijken? 3 transformer achtige robots waren aan het ijshokeyen. Niet dat er ijs lag, nee ze zweefde denk ik een beetje boven het water.
Te gek toch, waar droom je zoiets nou? Ik heb er een schilderij van gemaakt.

Maar ja toen werd ik wakker en er was niets van waar, t regende en regende en geen berg. Nou ik had het dus ff niet zo naar mn zin, en wat moeten we hier nu doen, want als je 1 stap buiten zet is het alsof iemand meteen een emmer water over je hoofd heen gooit. Nou ja dan maar in de sightseeing bus.
Een kimono museum, een erg grappige oude man had het idee, kunst kimonos te maken, 80 in totaal, 15 van elk seizoen en het universum, helaas had hij 100 moeten worden dit af te maken, wat hij helemaal van plan was maar hij heeft het maar tot 85 gered. De gene die af waren hingen daar en liepen allemaal door, dus je liep echt door de seizoenen heen. Het was zo mooi gemaakt we waren echt onder de indruk. Itchiku Tsujigahana, voor degene die ff willen googlen.

Weer terug in de lodge voelde we ons aardige nerds. Een hele bus schoolkids was met het personeel wezen kajakken en toen we vroegen hoe onze dag was geweest konden we alleen maar zeggen dat we kimonos hadden gezien en bij een museum waren geweest over een kat die avonturen beleefde in kinderboeken. Nou ja verschil moet er wezen.

We lagen gister net in bed en ik hoor steeds geritsel. Je wilt het negeren maar krijgt van die beelden dat er straks een rat over je hoofd loopt en nog lekker even met zn nagels afzet in je oor ofzo. Dus ik open de kast en daar zit een muis boven op de overgebleven futons. Heb vriendelijk gevraagd of hij de kamer wil verlaten maar hij wist blijkbaar niet waar de deur was dus begon rondjes te rennen door de kamer. Eindelijk ging hij naar buiten, hij twijfelde nog even wilde eigenlijk weer terug komen maar pech voor hem toen had ik de deur al dicht gedaan.
We waren hiervan wel onder de indruk want de muis is niet zoals in Nederland maar zeker 4x zo groot. Het personeel hier was minder onder de indruk, ze kende ze wel en noemde ze rat muizen. We hebben voor vannacht wel een apparaatje gekregen die een geluid maakt wat de muis niet leuk vind dus we zijn benieuwd.

Er was vanmorgen wel een berg!! JEEEH! Hij was veel groter dan we dachten jeetje hee je ziet zo vaak een foto of plaatje maar in het echt is het toch wel even anders. Helaas ging hij ook weer weg, het is hier een beetje heiig. We zijn met dee bus naar een oud stadje gegaan met leuke houten huisjes met rieten daken en ik elk huisje een kunstenaar die grappige dingetjes makte. Ook nog naar een vleermuizen grot waar we natuurlijk geen vleermuis hebben gezien.




Hier dan Rens:

Nu jullie allemaal weten dat Henk natuurlijk Yun heet kan ik verder gaan met mijn verhaal.
Yun drinkt dus de hele dag en wilde op die bewuste avond (ik schrijf dit natuurlijk een paar dagen later) met mij een potje Judo~en.
Yun beweert dat hij in highschool de allerbeste was in Judo en dat wil hij mij nu laten zien...okay ik moet nu dus gaan Judo~en met een heel klein iel japans mannetje dat ook nog eens dronken is.
Hij grijpt me bij mijn shirt en spartelt een beetje met zijn benen, maar dan opeens slaakt hij een kreet..`auuw`
Ik schrik me kapot en Yun buigt en stroopt zijn broek op! een paar dagen geleden is hij van zijn fiets gevallen (hij zegt dat hij nuchter was maar daar geloof ik geen moer van) zijn hele knie zit onder de korsten. De Italiaans met de vijf meter inkijk is nu aan de beurt en ik vlucht gauw naar boven. De volgende dag vertelt Marijn me dat er in de nacht een ambulace voor de deur stond, ze kon alleen niet zien voor wie. Toen we die ochtend beneden kwamen zei Yun dat de Italiaanse naar het ziekenhuis moest...
Nou wat nu het werkelijk verhaal hierachter is zal waarschijnlijk altijd een raadsel blijven, nog snel even met gekke Yun op de foto en hoppakee in de trein voor de komende 9 uur, richting Gun-Maken, oftewel de Onsen ofwel de warmwater bronnen.

Daar aangekomen (geen westerling te bekennen) maken we met onze handen en voeten en de vertaal boekjes duidelijk dat we naar Pension Segawa moeten. Sta je daar midden in de bergen ergens in Japan, overal die minimensjes wat denk je? is dat hele dorp naar oosterijks voorbeeld nagebouwd...totaal bizar!!! er is dus `ein Romantische Strasse` ein Konditorei en het pension ziet er ook aardig Leni Rieffenstahl uit, dikke balken en zwarte donkere balken,kleine ramen de mensen blaffen nog net geen Duitse commando`s. In tegendeel hier zijn weer zooo ontzettend lieve mensen aan het werk, super hartelijk en de man van Pension Segawa laat ons zijn `warm` water bronnen in huis zien, drie baden waar je dus met z`n tweetjes lekker in kan ploffen!
Dat werd dus in mijn eentje want dit was veel te heet voor Marijn. Toen ik aan de rand stond en een emmer water 42 graden over mij heen goot voelde ik me wel een beetje gepocheerd. Na dit een aantal keren te herhalen ben ik er in gaan zitten tot onder aan mijn kin, woooow het doet even flink zeer maar daar moet je even doorheen, en dan oeoeoeoeoeooe! Niet te snel op staan anders val je bijna flauw. Dit waren alleen de prive baden je hebt dus ook openbare baden. Ik zal jullie nu over mijn twee openbare Onsen ervaringen vertellen.
1. De openbare Onsen waar je niet voor hoeft te betalen, je loopt naar binnen en je doet je schoenen uit. Hoppakee door de deur en naar de rand, daar kleed je je verder uit. Er is niemand en dat is dus relaxt. Ik voel me nog al een lompe it de kluiten getrokken grote beer tussen al die kleine ielige japannertjes. Dus nakend in het bad en ik relax. Opeens gerommel op de gang en wat gebeurd er dan? de deur gaat open! komt er een blinde japanner met een stok binnen. Hij merkt mij niet eens op, logisch want hij is blind, maar als ik hardop met Marijn aan de ander kant begin te praten merkt hij mij nog steeds niet op, zo zitten we samen in het bad.
2. De openbare Onsen waar je een entreeprijs voor moet betalen...tientallen kleine japanners kijken mij met zulleke ogen aan als ik de kleedkamer binnen kom, in eerste instantie dacht ik. Hier heb ik geen zin in, de hele tijd worden aangestaard. Opeens dacht ik aah laat ook maar hoppa uit die kleren en daar sta je dan tussen al die naakte mannetjes. ik wil mijn kluisje dicht doen staat er een klein iel maar mega getattooeerd opaatje naar me te kijken op 30 cm afstand zeg maar. Dus ik lachen en hij ook lachen. Ik verder het bad in (in totaal bestaan het mannen gedeelte uit 8 baden oplopend van heet tot niet te doen heet) Gelukkig zijn er ook mannetjes die niet denken dat ik van een andere planeet kom. Een man zegt `kom mee, dit wil je niet missen!` dus ik mee naar een of ander kelder onder het complex, even dacht ik nog `eeuh misschien is het beter om hier om te draaien en weg te rennen` opeens sta ik in een ruimte, het is er donker en laag... er zijn vier baden en overal liggen hele oude japanse mannetjes tegen houten balken aan, ze lijkem me een beetje dood totdat er een opstaat, het lijken wel een soort van Mummies ofzo..
Die oude man lachte en die jongere man zegt `dit bad is lachte en die jongere man zegt `dit bad is eht allerheetst, moet je kijken` en bad is eht allerheetst, moet je kijken` en hij gaat er in liggen. je kijken` en hij gaat er in liggen. Aan zijn gezicht te zien is het errug heet want zijn oogjes worden nog kleiner en hij knast een beetje met zijn tanden. Dus ik zeg `dat wil ik ook`
Die oude man giet drie emmers heet water over me heen en moeder moeder wat is dat verschrikkelijk heet. Een twee drie en er in dat verschrikkelijk heet. Een twee drie en er in. Het verschrikkelijk heet. Een twee drie en er in. Het doet even zeer aan je tenen en je vingertoppen maar al gauw zit ik ook 5 minuten naast de heethoofden!
Jongens dit was mijn gedeelte even tot zover!

Morgen gaan we terug naar Tokyo waar we veel zin in hebben. De laatste 3 dagen dan alweer naar huis daar hebben we wat minder zin in, maar ja aan alle leuke dingen komt een eind.

Wist je dat ik flink gefrustreerd achter de computer zit want ik kan geen zin normaal uittypen en moet dan weer wachten want dan moet de computer even nadenken. Zo irritant dat ik straks of ga huilen of die computer richting Fuji ga gooien dus de volgende keer komen de wisje datjes, met de laatste gebeurtenissen en dan eindelijk de foto`s.

Dikke kussen van ons