Beestenboel

Sawadee kap!
Hier een stukje van mijn hand. Wow! Een paar dagen geleden zijn we 's avonds naar een Thai bokswedstrijd geweest! Erg mooi om te zien, de avond bestond uit meerdere leeftijds categorien die het tegen elkaar op moesten nemen. Een van de meest mooie matches was een wedstrijd waarin twee dames het tegen elkaar opnamen. So dat ging er bikkelhard aan toe, misschien wel steviger als bij de heren. Buiten De ring waren de lokale boeven bij een gekomen om te gokken. Voor Thaise begrippen werd er flink veel geld ingezet. Toen een van de twee dames won waren een hoop van die boys teleurgesteld en boos. In de pauze betraden zo'n 10 mannelijke boksers de ring en deze namen het geblinddoekt tegen elkaar op. Mooi om te zien, er liep een aardig dikke bokser rond die blind zijn veel ielere tegenspelertjes soms bijna de grond in sloeg. Uiteindelijk werd het tijd voor het hoofdprogramma, twee 'sterren' die de strijd aangingen. Een heel mager menneke, een thai en een iets gespierdere jongen, ik denk Maleis maar woonachtig in Zwitserland. Een super show! De Thai bleek ultra fel en snel te zijn en met stoten en trappen, okkernootjes en muilperen, matte hij zijn tegenstander bijna finaal af...totdat...en ik denk dat dit doorgestoken kaart was, de Zwitser opeens (hij was al 5 keer gevloerd) de Thai knock out sloeg! Consternatie alom! De gok boefjes helemaal uit hun dak en wij met stomheid geslagen! Zo gaat dat dus binnen deze corrupte ring! We zijn maar snel een cafe gaan opzoeken, t duurde even voordat ik het voorval uit mijn hoofd kon zetten, ik had de hele game op het puntje van mijn stoel gezeten en lekker lopen brullen.

We besloten Marijn, Anniek, Thijs en ik om een trekking te doen. Met een busje vertrokken we vroeg in de ochtend richting de jungle! Na de vele slingerende haarspeldbochten en steeds meer dichtbegroeide omgeving kwamen we op onze plek van bestemming. Een open plek midden in het oerwoud met houten hutten op palen. Hier en daar lumelde een Aziatische olifant in het rond, rooduitgeslagen want de aarde onder onze voeten was prachtig roodbruin. Na een korte uitleg vertrokken we in kolonnes bovenop de olifanten verder de jungle in. Marijn en ik zaten samen op een zitje, bovenop het hoofd van de olifant zat een (net zo rood uitgeslagen als de olifant) Thaise jongen. Hij sloeg af en toe met een stok op het hoofd van het dier en rookte een bananen blad sigaret. De oren van de olifant werden gebruikt om de richting aan te geven. Wanneer de olifant naar rechts of naar links moest, duwde de jongen zijn voet achter het bijbehorende oor. We gingen heuvel op en heuvel af en moesten ons af en toe goed schrap zetten anders lag je binnen no time naast de olifant in de modder en als je pech had onder zijn poot. Het had goed geregend en dus soptten de poten van het beest soms weg 40 cm weg in de rode modderige klei. Ondertussen lieten de olifanten alles lekker lopen, grote hompen poep van wel 20 cm doorsnee ploften neer en ook onstonden er nieuwe rivieren van dampende olifanten zeik! Mooi om naar te kijken! Aan deze tocht kwam een eind en we Vertrokken met het busje richting een afgelegen bergdorpje. Ondertussen was het gaan regenen en snufelden we wat rond op het marktje. De mensen verkochtten daar hun eigen gemaakte stoffen (waar Marijn gelijk op af ging) en bananen sigaretten die ik graag wilde proberen (sterk af te raden). De vrouwen in deze stam kauwen de hele dag op een soort blad dat een donker bruine, bijna zwarte kleur afgeeft aan hun tanden. Hoe zwarter de tanden, hoe aantrekkelijke de vrouw, euhhh...de gids nam ons mee over de rijstvelden en liet ons hallucinerende paddestoelen zien, koeien met bizar lange oren en wankele bruggetjes over rivieren gemaakt van bamboe. Na een eenvoudige maar lekkere lunch bij de locals klouterden we verder richting een waterval. We besloten dat het tijd werd om te zwemmen, de jungle is warm en benauwden we zagen er uit als klamme afgematte otters die wel een frisse duik konden gebruiken. Dus wij hoppakee in zwemkostuum het water in, lekker snelle stroom en overal stenen waar je je als grote blanke vent aan stoot. De muskieten hadden mijn benen toch al leeg gezogen dus die butsen konden er prima bij. Marijn had een chill plekje gevonden en zat lekker rustig met Anniek wat te kletsen. Half opgedroogd vertrokken we naar een wat rustiger stuk geen waterval maar wel een lekkere snelle stroming. Precies goed voor het bamboe vlot varen. Een aantal Thaise jongens bestuurden het vlot maar lieten ons ook gewoon varen. Super relaxed! We gooiden elkaars vlotten om en sprongen in het t Super relaxed! Beetje zwemmen en hangen. Halverwege een boom hing een touw met een band er aan. Natuurlijk speelde Anniek voor aap en slingerde over het riviertje heen en weer.

De volgende dag (Anniek en Thijs waren inmiddels vertrokken) in en Marijn en ik mee naar een Thaise kookcursus. We werden opgepikt door de nogal absurde kok 'Jon' en zijn vrouw 'Eddy' deze twee goed Engels sprekende Thaien maakte constant de meest rare geluiden en zins constructies. Eerst gingen we inkopen doen op een markt, gelukkig niet zon ranzige als die Chinese markt in Bangkok waar de kakkerlakken en vloeibare dierensappen tussen je tenen zitten maar een voedselmarkt vergelijkbaar met de Haagse markt. 'Eddy' liet ons in een niet bij te houden tempo allerlei tropische vruchten en ingedroogde dieren zien. We vergaapten ons aan een enorme bak vol levende slangen en kikkers zo groot als vuisten bedekt met een laag wratten (ook in leven) Terwijl John met een neus inhalator in zijn rechter neus rondliep, praatte Eddy honderduit over allerlei kruiden waarmee je je slokdarm maag en darmstelsel mee kan laten oplossen. Alles leuk en aardig, ik kon mijn ogen niet afhouden van de stand waar de befaamde 'Durian' werd verkocht. Een tropische stekelvrucht groot als een meloen met een ondragelijke stank. Ik had de Durian al eens in Nederland gegeten op mijn verjaardag en was dusdanig onder de indruk dat ik ook ditmaal een smakelijke ontmoeting met de stinkvrucht niet uit de weg wilde gaan. Marijn vond het zo zo Stemde toch in en wilde ook best een stukje proeven. Voor jullie in om de Durian ruikt naar de inhoud vant een luchtdichte sokkenmand die de afgelopen vier weken niet is geleegd. Geen wonder dat men hier op de stations en vluchthavens een verbod op de stinkvrucht heeft ingevoerd. Durian? Prima, maar dat doe je maar thuis. De consistentie van de vrucht is overigens vergelijkbaar met die van een appel. Okay Marijn en ik dus op naar de kookworkshop, Jon legde ons met zijn superbizarre accent met veel rare oerkreten uit hoe we een scala aan Thaise gerechten moesten maken. Opvallend is de hoeveelheid suiker die er gebruikt wordt. Suiker levelt namelijk met de verse en gedroogde chilli's. Jons' slogan was daarom ook aldoor 'when is too spicy, you ad more sugar' je kan de gerechteh ook iets milder laten smaken door coconut cream toe te voegen. We hebben erg moeten lachen om Jon en na de lunch waren we zo uitgeput dat we nog net genoeg energie hadden op de twee laatste gerechten te maken.

'S Avond een beetje rondgehangen op de night market en onze afding technieken tot kunstvorm geheven. Maar dan opeens reist de vraag wat moeten we eten? Tja ondertussen kwam dat Thaise eten ons wel een beetje de strot uit en liepen we zomaar tegen een Duits Brauhaus op!!! In een erg toeristische straat stonden Thaise vrouwen in zuid Duitse klederdracht dikke blanke toeristen naar binnen te lokken. Het bizarre was dat de dames alle beleefdheids zinnetjes kennelijk hadden moeten leren, dankjewel,Alsjeblieft en smakelijk eten, ze kenden het allemaal. Leuk voor een keer maar gauw weer terug naar de Thaise realiteit graag! Overigens waren de Schnitzels en Frankfurt er wurst erg goed en hadden ze ook een aantal erg lekkere bieren op de tap. Vandaag met het vliegtuig naar Bangkok gevlogen en zitten nu in de trein naar Ayuttayah. Een lekker tochtje van een uur met open ramen en treindeuren, we zijn er zo dus stop ik nu even. Tot de volgende keer!

Vanaf hier neem ik het weer over. We doen lekker decadent en vliegen terug naar Bangkok om vanaf daar een trein naar Ayutthaya te nemen. We wisten eigenlijk niet eens met wat we vlogen totdat we bij de balie aankwamen. Het logo leek van een afstand een sandwich maar t bleek een snavel te zijn. Oké hebben wij weer we vliegen met een kippen vliegtuig. Ja hoor de plaatselijke hamburger tent is een vlieg maatschappij begonnen, dacht ik. Het werd helemaal gek toen we het vliegtuig zagen en deze een snavel had!!! Maar niets te klagen het was allemaal heel goed geregeld.

In Ayutthaya hadden we echt een heerlijk geusthouse van hout met een grote tuin erom heen waar het serieus koeler was als in de rest van de (stink) stad en daarbij een grote vijver vol lotusbloemen waar je boven lekker in een hangmat kon chillen. Het personeel was lief alles was 'no ploblem'.
Buiten het hek viel alles een beetje tegen eigenlijk. Heel enthousiast hadden we fietsen gehuurd, het was lekker op de fiets met een windje onder je oksels maar zodra we stopte begon het zweet 10x zo hard te stromen en liepen onze koppen knal rood aan zodat we eerst weer een half uur nodig hadden om bij te komen. Zo hebben we dus een paar dingen gedaan en nadat we het belangrijkste op de foto hadden, een boedha hoofd wat tussen boomwortels ligt, hebben we de fietsen maar in geleverd en verkoeling gezocht op de floating market. Alles zag er daar heel schattig uit, leuke eetgelegenheden die hun eten snel even voor je bakten op hun bootje. Omdat de winkeltjes verder toch allemaal hetzelfde waren hebben we ons laten verwennen met een massage. Het maakte niet alleen ons blij maar ook de eigenaresse die de hele tijd aan het gillen was en die heel hard YES riep toen we werkelijk naar binnen stapte. Wij konden er weer even tegen en besloten daarom dat het de dag erna tijd was voor wat apen vertier.

Met de trein naar Lopburi, een stad vol apen. Ze lopen gewoon door de stad, springen op auto's en zitten op verkeersborden en bedrading. De meeste zaten bij een tempel. Maar wat te eten voor ze gekocht en daarmee hadden we meteen en gids met kattapult! Dat beloofd wat. Binnen de kortste keren zaten ze bij Rens op zijn rug en was ik mijn Maleise door oma's gemaakte knuffel kwijt die aan mn tas hing. We hadden helemaal geen eten hoeven kopen, knuffels en slippers voldeden ook. Ik had op een gegeven moment een stuk of 5 apen in mn nek, hartstikke lache Jo. In de tempel zaten vleermuizen en liepen ratten dat was wel weer even genoeg beesten voor een week.

Het wordt een beetje tijd voor wat verfrissing dus de gaan richting het zuiden en dus richting zee. Hua Hin staat op het program, lange witte stranden met palmbomen! Wel wat toeristisch maar je moet op 1 of andere manier in het zuiden komen.
Tot de volgende keer maar weer.

Groetjes,
Rens en Marijn