Het gele T-shirt

Hallo daar allemaal in het frisse Nederland, hier weer een bericht uit het zonnige Thailand.

Ik heb alvast een mop voor jullie, het antwoord komt onderaan, dan kunnen jullie er even over nadenken. Ik vond het echt heel grappig, maar kan me voorstellen dat er voor jullie niets aan vind, maar goed ik vertel hem toch:
Hoe noem je een Fransman met slippers aan?

Na terug komen van mijn overheerlijk massage (ik neem zo'n klein Thaitje mee naar huis geloof ik) werd ik overweldigd met geschreeuw 'MARIN' eindelijk Jesse en Ed weer gezien. Ik heb hun ontmoet in China, Chengdu, en altijd contact gehouden. We hebben dezelfde landen gezien maar hebben het een beetje in een andere volgorde gegaan. In Cambodja waren we in dezelfde plaats maar was ik zo ziek dat ik niet naar ze toe kon komen. Dat was erg balen. 2 dagen later kreeg ik toen een SOS e-mail of ik alsjeblieft naar Jesse's geusthouse wilde gaan want hij was zijn favo gele Thailand T-shirt vergeten. De deal was dat ik dan een held was en een etentje van hem kreeg als we elkaar weer zouden zien. Nou goed daar doen we het wel voor, dus ik liep al 6 weken met het t-shirt rond en kon het hem eindelijk terug geven helemaal grappig.

Ik heb met Iris een dagje zilverren ringen gemaakt. Wat erg leuk was, je krijgt echt een zilver plaatje, wat zwart is dus je kan niet geloven dat dat wat gaat worden maar het werkt hoor, ik heb zo'n leuke ring nu. En zelfs mijn naam staat in de binnenkant, vol trots natuurlijk.

Het was weer flink feesten voor me. Dacht het niet meer te doen na Koh Chang, maar ja dezelfde mensen kom je weer tegen dus tja die verwachten van je dat je mee gaat dus oke. 1 keertje flink op mn bek gegaan in mijn geusthouse, ik miste even een treetje en lag dus keihard op de grong, heb nu een mega blauwe plek op mijn reeT (speciaal voor jou Roel). En een avondje met live band, erg leuk is dat altijd. Er was een klein jochie in de bar waar wat wild mee gespeeld werd, hij had de grootste lol, werd helemaal doorelkaar geschud. Erg mooi om te zien hoe op een zelfde lijn je kan zitten met een jong kind.

Als ik weer naar Thailand ga ga ik zeker weer naar de markt, echt iets voor mij ik werd helemaal gek. Zoveel iedeen weer en mooie spullen. Heb me gek gekocht voor 15 euro, kan het nog niet geloven, handgemaakte rok, handgemaakt broek, ketting, oorbellen beenbandje kaarten, ik zou een vermogen kwijt zijn in Nederland. Ik ben s'avonds weer gegaan met Jesse en heb ik nog meer gekocht. Hij was net als ik dus dat was helemaal de hele tijd, WHOH zie dit zie dat.

Maandag ben ik met Jesse, Ed en George naar Pai vertrokken. George reist al een tijdje met hun mee, erg gezellig. We hadden een minibusje, ik en Jesse lekker voorin, hij zat op z'n laptop aan zijn website te werken en ik tekening te maken wat ik allemaal zag onderweg. Erg crea bea op de voorbank.
Pai is echt heerlijk. Heerlijk rustig, maar een paar straten leuke bars veel crea mensen op straat helemaal wat voor mij dus. We hadden een grote boffer met onze kamer de eerste nacht. Alles was een beetje vol dus oke laten we dit maar doen. In de kamer vlogen de muggen om je oren en de mieren over de muren, dan kan je je wel indenken voor welke beesten er nog meer kunnen zitten. We hebben getracht een muggennet op te hangen maar toen er waren zo weinig haakjes dat het neit echt lukte en toen we dachten dat we klaar waren hing het net een halve meter boven het bed. Geen badkamer en wc die was buiten een stukje verder op. Je zou denken geen probleem, maar het was best koud in Pai en geen warm water en het was er meer dan ranzig. De volgende ochtend toch maar geprobeerd een douche te nemen. Ik heb me rot gelachen toen ik de douche aanzette, er ging 1 straal recht naar boven tegen het plafond en deze kam uit de zijkant van de douchekop. Voor de rest 3 kleine straaltjes die maar een kant op gingen die ze zelf hadden uitgekozen, ongelofelijk. Sta je jezelf te douchen met de zijkant van een douchekop omdat daar meer water uit komt als normaal gewoon aan de onderkant.
Dus het was 'let's get out of here'! En toen vonden we een mooi hutje met een trapje omhoog, balkon met super stoelen, eigen badkamer goede douche en een fijn bed met tenminste dekens. Enige nadeel was dat er een kat rondliep die de hele dag aan het miauwen was, maar niet gewoon nee keihard au au au net of iemand hem heel hard sloeg de hele tijd. Leek wel of die kat nooit ging slapen. En gister begon hij, daarna begon er 1 kip, toen volgden alle kippen in het dorp en de duiven waren het geluid van de kippen aan het nadoen en toen konden de honden natuurlijk niet achterblijven, dat was een hele rare gewaarwording.

Ik heb voor het eerst van mijn leven op een mountainbike gezeten. We wilde naar een waterval maar even gaan motorbikes meer voor mij. Niet dat een fiets dan beter is, kan je net zo hard op je ... gaan. Was dus in het begin best eng door de buch buch. De weg hield ineens op dus helaas dan maar naar die andere waterval. Dat was alleen maar bergje op en ik had echt een rot fiets, veel lopen dus maar ik heb het gered. Terug was ongelofelijk, ik hoefde tot mn geusthouse niet 1 keer te trappen, het was laat in de middag, de kleuren waren geweldig, de wind die je langs je voelt, de dorpjes die je zo kan bekijken, echt weer een moment om nooit te vergeten.

Verder hebben we alleen maar gerelax, uitgeslapen, gegeten, naar een barretje en helemaal niets. Gister waren we zo lui hebben met z'n vieren een film op bed gekeken, dekens over je heen (het is hier 'savonds best koud). Als je hem nog niet heb gezien met je echt 'Borat' gaan kijken, hilarisch. Ik miste alleen de chips voor de rest was het net als thuis.

Er is hier heel wat crea spul te koop dus heb me weer tegoed gedaan aan touw en kraaltjes om armbandje te maken, 1 is er al klaar. Ik sprak hier een sieradenamker en die wilde het wel zien en voor me verkopen. Moet ik na Laos maar terug komen, zou wel lache zijn.

Morgen dus opweg naar Laos. Kost me flink wat tidj daar te komen. Eerst een dag naar de grens, dan een dag op de boot naar een dorpje en dan nog eens een boot de hele dag naar Luang Prabang. Maar hoor alleen maar postitieve verhalen over Laos dus het is de moeite zeker meer dan waard.
Heb net Jesse, Ed en George afgezet dus ik ben weer alleen. Wat wel jammer is want ik heb alleen maar met ze gelachen de hele tijd, mijn gezicht is bijna zo blijven staan want als ik terug kijk lach ik nogsteeds. Maar met een lach op je gezicht ontmoet je zo weer nieuwe mensen dus komt allemaal weer goed.

Nou groetjes, kom maar weer op met die reacties het is altijd weer super leuk om te lezen

Marijn


PS - het antwoord op de mop is: Philipephilop!!